زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

حسادت به امامان (قرآن)





در بین مردم کسانی بودند که نسبت به امامان حسادت می‌کردند.


۱ - علت حسادت به امامان



امامان و خاندان رسالت مورد حسادت، به علت بهره‌مندی از داده‌ها و فضل خدا بودند:
‌ام یحسدون الناس علی مآ ءاتـیهم الله من فضله فقد ءاتینآ ءال ابرهیم الکتـب والحکمة وءاتینـهم ملکا عظیما.
يا اينكه نسبت به مردم (پیامبر و خاندانش)، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشيده، حسد مى‌ورزند؟ ما به آل ابراهیم، (كه یهود از خاندان او هستند نيز،) کتاب و حکمت داديم و حکومت عظيمى در اختيار آنها (پیامبران بنی اسرائیل) قرار داديم.
امام صادق علیه‌السّلام فرمود: ... ما مردمی هستیم که مورد حسادت قرار گرفته‌ایم. خدا فرمود: «ام یحسدون الناس...» .

۲ - تفسیر آیه



با توجه به اينكه قضاوت يهود از چنين روحيه‌اى سرچشمه گرفته كه همواره حق را به خود يا به كسانى مى‌دهند كه در مسير منافع آنها باشند مسلمانان هرگز نبايد از اين گونه سخنان، نگرانى بخود راه دهند.
اين گونه قضاوت‌هاى نادرست از حسادت آنها نسبت به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و خاندانش سرچشمه مى‌گيرد و به همين دليل بى ارزش است، آنها بر اثر ظلم و ستم و [[|كفران نعمت]]، مقام نبوت و حکومت را از دست دادند، و به همين جهت مايل نيستند اين موقعيت الهى به دست هيچكس سپرده شود، و لذا نسبت به پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله و خاندانش كه مشمول اين موهبت الهى شده‌اند حسد مى‌ورزند، و با آن گونه قضاوت‌هاى بى اساس مى‌خواهند آبى بر شعله‌هاى آتش حسد خويش بپاشند.

مراد از ناس كه محسود یهود واقع شده تنها رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است، نه همه مردم مسلمان كه به آن جناب ایمان آوردند، چون همه آنان از آل ابراهیم و ذريه او نبودند، از سوى ديگر از فرزندان رسول اللَّه هم آن افراد عادى كه مثل ساير مسلمانان به آن جناب ايمان آورده بودند، فضيلتى بر سايرين نداشتند، تا آیه شامل آنان نيز بشود، و به صرف اين كه ايمان آوردند به عنوان آل ابراهيم ستايش شوند، و آيه شريفه:" إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِيُّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا"، نيز نمى‌تواند مجوز آن باشد، كه مؤمنین را به نام آل ابراهيم بنامیم براى اين كه صرف اولويت و نزديك‌تر بودن، كسى را آل ابراهيم نمى‌كند، با اين كه در اين آيه آنجا كه مى‌فرمايد:" أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‌ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ"، (يا حسد مى‌ورزند به مردم براى اينكه خدا چيزى از فضل خود به آنان داده)، پيروان ابراهيم علیه‌السلام را ذكر كرد، چون گفتيم منظور از كلمه ناس پيروان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله هستند، كه قهرا، پيروان ابراهیم علیه‌السلام نيز بودند، و بطور قطع مسلمانان آل ابراهيم علیه‌السلام نبودند، و نيستند، پس مراد از آل ابراهيم تنها رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و يا آن جناب و آل او مى‌باشد، كه جدشان اسماعیل بوده و در رديف ابراهيم علیه‌السلام است.

۳ - پانویس


 
۱. نساء/سوره۴، آیه۵۴.    
۲. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۱۸۶.    
۳. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۲۰۵.    
۴. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۲۰۶.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۳، ص۴۲۱.    
۶. آل عمران/سوره۳، آیه۶۸.    
۷. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۳۷۴.    


۴ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۲۲۰، برگرفته از مقاله «حسادت به امامان».    


رده‌های این صفحه : امامت | حسد | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.